Son zamanlarda toplumda bir eğilim gözlemleniyor: Herkesin Türkçü ve teşkilatçı olduğunu iddia etmesi. Ancak, bu iddiaların arkasında samimiyet ve gerçek bir amaç olup olmadığı sorgulanmalıdır. Zira, geçmişte başkalarını teşkilatlanmaya çağıranlar, bugün aynı teşkilatlardan kovulmaktan söz ediliyorlar. Bu durum, toplumun içinde bulunduğu karmaşık ve çelişkili durumu gözler önüne seriyor.

Bir zamanlar dağdan inip bağdakini kovanlar, bugün aynı lafları kendilerine yöneltiliyor olarak duyuyorlar. Bu değişim, zaman içindeki ideolojik ve siyasi dönüşümlerin bir yansıması olarak görülebilir. Ancak, bu dönüşümlerle birlikte gelen tehditler ve suçlamalar da artış gösteriyor.Toplumda yaşanan bu tür çatışmaların altında yatan gerçek nedir? Belki de herkesin birer insan olduğu unutuluyor. Sadece ideoloji ve siyasi görüşler üzerinden insanları tanımlamak, onların kişiliklerini ve değerlerini göz ardı etmek anlamına gelir.

Bu durumda, önemli olan insanların samimiyeti ve birbirlerine saygı duymasıdır.Tehditlerin ve suçlamaların artması, toplumda bir kutuplaşma ve ayrışma hissi yaratıyor. Ancak, bu durumu aşmanın yolu, birbirimize anlayışla ve hoşgörüyle yaklaşmaktan geçiyor. Herkesin farklı bir geçmişi, farklı bir bakış açısı ve farklı bir hikayesi vardır. Bu farklılıkları kabul etmek ve bir arada yaşamayı öğrenmek, toplumsal barışın temelidir.